สวัสดีครับ วันนี้มาพบกับผม นาย Sebastian Tong เป็นครั้งแรกนะครับ วันนี้จะพูดถึงเทคโนโลยีที่คนกินชาเขียวยี่ห้อหนึ่งเมื่อซัก 3-4 ปีก่อนรู้จักดี ก็คือ เทคโนโลยี QR Code เองๆๆๆๆๆ(เอ๋ง)
"อยากได้ของก็กินกันให้ตาสว่าง"
"โอ้ว มันมีแต่กาลกรุงศรีแล้วรึนี้!!!! (มั่วละ)"
เข้าเรื่่องๆ ถ้าพูดให้เข้าใจตามประสาณเดชแล้ว มันคือการนำ URL(ชื่อเว็บ เช่น blogspot.com) มาทำเป็น โค้ด แล้วใช้อุปกรณ์ที่เข้าอินเทอร์เน็ตได้(ก็ไอโฟน สมาร์ทโฟน ที่ท่านถืออยู่นั่นละ)มาทำการ"เเสกน" โค้ตที่ปรากฎให้เห็นตรงหน้าท่าน เพื่อทำการเข้าเว็บURL ที่ทางผู้สร้างโค้ตนั้นสร้างไว้ นั้นเอง
"ใช้ไอโฟนแสกน แต่ท่านZianชอบ"น้อง'ป๋องเขียว"แล้วจะกระทืบผมไหมนี่"
คราวนี้ ที่ใดมีเว็บ ที่นั้นมีน้องไว(รัส),น้องมัล(แวร์) มาให้เฮียๆที่ใช้มือถือแพงระยับอย่างสมาร์ทโฟน ซึ่งไม่ว่าจะเร็วกี่กิก มีเมมเท่าไร มีกี่คอร์ เมื่อเจอเธอทั้งสองได้มาเป็นคู่ครอง(เครื่อง)แล้ว ย่อมถูกหักอกดังเป๊าะทุกรายไป ซึ่งทางบล็อกเรา ก็มีทางหนีทีไล่มาให้ทุกท่าน ได้ใช้มือถือของท่าน ให้เกิดความผาสุขในโลกที่ปัจจุบันก็มีแต่ QR โค้ต จนลืมไปว่า..ทำไมพวกท่านไม่เขียน URL มาให้จบๆไป ตูเข้าเองด้ายยย
1.ใช้แอนตี้-ไวรัส แสกนไปฉันไปชั้นไม่แคร์....
วิธีนี้เหมาะแก่ผู้ที่รักการแสกนเป็นชีวิตจิตใจ ไอ้นู้นส่วนลด ไอ้นี่ของใหม่ ไอ้นั้นคูปอง จนลืมไปว่า"มันก็เหมือนอินเตอร์เน็ตที่สามารถฝังไวรัสได้ทุกเมื่อ" เพราะเว็บพวกนี้จะเปิดสาธารณะ จึงมีโอกาสให้ผู้ไม่หวังดีมาแอบยัดน้องไวฯและน้องมัลฯ โดยที่ผู้ทำโค้ตไม่ได้ตั้งใจไว้ หากใช้ Anti-Virus Version Free ถึงมันจะจับได้ แต่ส่วนใหญ่ก็ลบไม่ได้ ต้องเสียตังค์เพื่ออัพเกรดอีก แต่ถ้าคุณไม่แคร์...นี่ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งครับ
"อยากปลอดภัย โหลดให้หมดเลยนะจ๊ะ"
2.โค้ตไร้สกุล..อย่ามาแอ้มเครื่องชั้น
ที่บอกว่าโค้ตไร้สถุล เอ้ย สกุล คือ โค้ตที่อยู่ตามซอกตึก ตามใบปลิวที่ไม่น่าเชื่อถือ ที่บอกว่า"ไม่น่าเชื่อถือ" คือ การใช้ common sense ของตนเองในตัดสินใจ เช่น อยู่ๆก็มีคนมาแจกใบปลิวพิมพ์กระดาษ A4
ธรรมด๊า...ธรรมดา แล้วมีโค้ตอย่างหรูแปะไว้ให้ดูดีมีสกุลไว้ก่อน เป็นต้น แต่ใช่ว่าพิมพ์กระดาษอาร์ตมันแล้วไม่มีไวรัสนะจ้ะ อิอิ
"เชื่อถือได้บ่"
3.บ่ต้องแสกนแล่ว บ่มีม่องได๋สิแอ้มเข้ามาได้
ตามหัวข้อเลย ไม่ต้องสะกงแสกนกันเล้วชาตืนี้
จบรายงานเพียงเท่านี้ละเน้อ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น